We hadden niet echt iets gepland. Ik wilde alleen graag naar La Courtine. We kochten een treinticket naar Parijs en verder zijn we met een backpack, op de bonnefooi verder gereisd.

18/8/2018

We zitten in de trein op weg naar Hendaye vanaf hier ga je met een treintje de grens over en ben je in een half uurtje in San Sebastian. We zijn nu een week onderweg, maar het lijkt veel langer.De treinreis vanaf Amsterdam, of eigenlijk vanaf Grootebroek, was boven verwachting.11/8/2018

Vanaf Amsterdam naar Parijs met de Thalys

De rit van Amsterdam naar Parijs met de Thalys was zelfs luxe te noemen. Heerlijke stoelen en regelmatig kwam er een karretje langs met iets te eten en te drinken. Voor mijn gevoel waren we binnen no-time in Parijs. Gewapend met een gedownloade app van het metrostelsel van Parijs, was het peanuts om op plaats van bestemming te komen: Een superleuk appartement, geboekt via Airbnb, in het 2e arrondissement, midden in de stad.

Het was mijn vierde keer in Parijs en aangezien Merik er ook een aantal keren was geweest, hadden we niet de behoefte om de hele stad door te jagen op zoek naar alle highlights. Dit gaf ons de kans om rustig door alle straatjes te wandelen en op te gaan in het Parijse leven. Wat me opviel was het aantal zwervers of clochards zoals ze dat in Frankrijk noemen. Ik kon me niet herinneren dat ik er eerder zoveel had gezien. Toen ik er naar googelde bleek die herinnering ook waar te zijn. De afgelopen jaren is het aantal daklozen in en om Parijs enorm gestegen. Een groot contrast met alle luxe winkels en hippe eettenten.Ook viel me op dat er veel moeite werd gedaan om ons te begrijpen, aangezien we continue in het Spaans en in het Engels begonnen te praten :-) In mijn herinnering was het erg ingewikkeld om zonder goed Frans te kunnen spreken, je te redden in Parijs. Nu was het makkelijk en spraken de meesten zelfs een klein beetje Engels.Buiten de kleine straatjes, de fijne eettentjes en de mooie pleintjes zijn we de tweede dag toch even naar Montmatre gelopen. Dat viel wel een beetje tegen. Het hele plein was bezaaid met toeristen en met mijn 1.59 was het onmogelijk om iets van de kunstenaars te kunnen zien. Na 5 minuten hadden we het wel gehad en zijn we via een andere route door de stad teruglopen naar ons appartement.

13/8/2018Van Parijs naar La Courtine

Toen ik ’s morgens wakker werd, kon ik goed voelen dat ik de dag ervoor 8 kilometer en behoorlijk wat trappen in de benen had zitten. Maar geen tijd om er te lang bij stil te staan, want de volgende treinreis stond ons alweer voor de boeg. Backpack op de rug en op zoek naar een copyshop om onze treintickets uit te printen. Vanaf de copyshop met een Uber naar

Gare d’ Austerlitz

, een prachtig oud station!

De treinreis naar Ussel, een stadje ten zuiden van La Courtine duurde ongeveer 5 uur. Het was een prachtige trip langs dorpjes, beekjes, perfecte boompjes dwars door de natuur. Er stopt geen trein meer in La Courtine, maar vanaf Ussel, bracht een taxi ons daar in 20 minuten naar toe. La Courtine is magisch … Bij aankomst stond de eigenaresse van het enige hotel Le Petit Brueil al op ons te wachten. Het is een klein hotel met uitzonderlijk goed eten (Michelin restaurant) en een geweldige gastvrouw. Onze kamer was op de 2e verdieping met het uitzicht op een ansichtkaart. Het was een adembenemend uitzicht, op de groene heuvels, bomen en kleine huisjes.

Over een landweggetje langs het prachtige landschap loop je in ongeveer 25 minuten naar het dorpje. Het dorp is klein, zo'n 1000 inwoners en het is moeilijk voor te stellen dat er daar in de jaren tussen 1959 - 1964, ongeveer 30.000 militairen uit Nederland gelegerd lagen. Waaronder mijn vader. Het waren de gouden tijden van La Courtine. Veel jongeren zijn inmiddels weggetrokken omdat er geen werk meer is en hierdoor staan veel huizen leeg. Het oude station van La Courtine is nog intact en zelfs de spoorlijn is ondanks het hoge gras nog zichtbaar.

Oude spoorlijn van het station in La Courtine

De enorme legerbasis is nog steeds in gebruik, maar voor kleine groepen en minder frequent. In het dorp ontmoeten we Thierry, Thierry is Fransman, maar heeft een eigen museum waar hij zijn verzameling van de tijd dat de Nederlandse soldaten La Courtine overspoelden tentoonstelt. Een bijzondere man … Omdat hij goed bekent is op het terrein en zelfs heeft meegebouwd aan het dorp wat werd gebruikt om te oefenen, kon hij ons meenemen over het hele terrein. Er waren geen militairen aanwezig, omdat het terrein geruimd moet worden wat betreft alle munitie die overal ligt verspreid.Het was heel erg bijzonder om rond te lopen, waar mijn vader ooit liep. Er zijn vele overblijfselen te vinden die getuigen van de aanwezigheid van de Nederlandse militairen. Ik heb in verschillende boeken iets geschreven en hoop zo misschien ooit in contact te komen met iemand die mijn vader nog gekend heeft. Wie weet …

La Courtine, vistors book Le Petit Breuil

Camp de la Courtine, waar mijn vader heeft gezeten in 1958 ongeveer