Kan ik iets anders zijn? Na 20 jaar in een dansstudio te hebben doorgebracht als docent, is het bijna een onwerkelijke gedachte. 17 Jaar van mijn leven heb ik gestoken in het opbouwen van een theaterschool en alles wat daarbij komt kijken: 17 jaar, gemiddeld 3 lessen per dag, 5 dagen per week, 40 weken per jaar. Dat zijn 10.200 lessen in totaal in mijn eigen school. Honderden en misschien wel duizenden choreografieën, kostuums, gezichten, voorstellingen, tranen, geluk, voor- en tegenspoed. En nu sta ik op een keerpunt in mijn leven. Doorgaan zoals ik deed, is geen optie. Misschien in de toekomst iets kleinschaligs opbouwen..., maar zelfs dat is op het moment nog te veel om over na te denken.Ik heb natuurlijk stiekem wel eens gedacht aan een andere carrière, iets nieuws opbouwen, maar dat bleef meestal bij dagdromen door gebrek aan tijd. Ik had nooit kunnen vermoeden dat ik op mijn 46ste voor deze grote beslissing zou komen te staan. Buiten dat de school mijn werk is en mijn bedrijf, is het ook mijn leven. Misschien heb ik wel meer tijd doorgebracht in de school dan daarbuiten. Dat maakt het ook moeilijk om de knoop door te hakken. Het is vertrouwd, niet alleen je werk, maar ook de mensen om je heen, waarvan sommige, vrienden en je dansfamilie zijn geworden. Dit is wie ik ben en dit is wat ik doe: Juf Monique van The DanceFactory. Vergroeid met mijn werk.Het voelt als een scheiding, een proces waar ik doorheen moet. Een zoektocht naar een andere kant van mezelf. Ik geloof niet in toeval. Ik geloof dat de dingen gaan zoals ze moeten gaan en vertrouw erop dat niets voor niets gebeurt.Nu ik op Fuerteventura ben kan ik er van een afstand naar kijken. Er blijft natuurlijk twijfel, maar ik voel ook opluchting en ruimte. Elke ochtend als de zee me roept, loop ik langs het strand en neem ik een duik in zee. Het is zo stil en vredig, behalve een paar vissers op de rotsen en een vroege jogger, is er niemand. Alleen ik en de zee... De zee geeft me rust en als ik daar zo in mijn uppie loop, voel ik iets wat op geluk lijkt en weet ik dat alles goed is, wat ik ook beslis.
Travel
De kracht van de natuur
Het boek 'Op zoek naar de hemel' van Hans Peter Roel, heb ik binnen twee dagen uitgelezen. Wat een prachtig boek! En wat een feest van herkenning. Als Eva tijdens haar eerste reis beschrijft hoe ze aan de oever van de Ganges zit te schrijven in haar dagboek, moet ik terugdenken aan mijn eerste soloreis naar de andere kant van de wereld...
Australië, 1994 Hoe dichterbij we komen, hoe imposanter het wordt. Daar staat ze, in het midden van het niets. Groots en prachtig. 600 miljoen jaar oud. Een adembenemend beeld bij zonsondergang als we eindelijk onze tent opzetten vlakbij de gigantische reus, 'Uluru' (Ayers Rock) genaamd.Morgen gaan we klimmen. Ik slaap die nacht erg onrustig. Voordat we aan dit avontuur begonnen, hebben we verschillende mensen gesproken over het beklimmen van deze reusachtige monoliet. Voor Aboriginals is de rots heilig en ik wilde weten wat een Aboriginal zou vinden als ik zijn rots zou beklimmen. Zijn antwoord verbaasde me enigszins, omdat ik vele mensen heb horen spreken over dat het beklimmen van 'Uluru' heiligschennis zou zijn.De vriendelijke man die we spraken, zei dat we best mochten klimmen zolang het met respect zou zijn. Hij vroeg of we de rots voor hem wilde aanraken. Ook waarschuwde hij ons voor het gevaar vanwege het feit dat verschillende toeristen zijn omgekomen tijdens de klim. Dit deed iets met mijn enthousiasme, maar ik wilde het er toch op wagen.De volgende ochtend staan we om vijf uur op. Als je de rots wilt beklimmen dan moet je vroeg uit de veren, want 's middags is het veel te warm en de kans op uitdroging groot. We zijn niet de eerste, maar goed voorbereid met voldoende drinkwater beginnen we aan onze klim. Het eerste stuk is het zwaarst. Het is erg steil en op de rots heb je weinig grip en is het op zijn zachts gezegd, glad! Er hangen kettingen zodat je jezelf het eerste stuk omhoog kan trekken. Deze zijn zeker geen overbodige luxe. Uluru is 348 meter hoog, 863 meter boven de zeespiegel, 9.4 kilometer in omtrek en daarmee één van de grootste vrijstaande rotspartijen ter wereld.
Na bijna een uur zwoegen, zijn we ongeveer halverwege. Vanaf hier is het uitzicht al spectaculair te noemen. We houden een kleine rustpauze, maar de drang om de top te bereiken wordt steeds groter. Na nog een klein uurtje klauteren en zwoegen bereiken we eindelijk de top. Ik zoek een plekje voor mezelf, wat niet moeilijk is vanwege de omtrek van Uluru, en probeer te bevatten wat ik zie en voel.
"Er straalt een oerkracht vanaf die onbeschrijfelijk is!
IMG_4621
Ik ga zitten en kijk om me heen. 360 graden woestijnlandschap. Er straalt een oerkracht vanaf die onbeschrijfelijk is! De immense rots waarop ik zit, gaat zes kilometer de grond in en ik zit op het topje. Het lijkt of ze ademt en ik voel me klein en groots tegelijk. Ik heb me nog nooit zo één met alles om me heen gevoeld. Ik geloof niet in één bepaalde God, maar als er iets dergelijks bestaat, ben ik nu dichterbij dan ooit. Er gaat een uur voorbij zonder dat ik praat of van mijn plek kom. De tranen branden achter mijn ogen. Niet van verdriet, maar van een blijdschap en een ontroering die ik nooit eerder heb gevoeld.Dan word ik uit mijn trance gehaald door Steve. 'We moeten terug, anders wordt het te warm.' Ik sta op en we lopen zwijgend achter elkaar aan. Zelfs Iwan, een stugge Fries schudt zijn hoofd. 'Nog nooit zoiets moois meegemaakt' zegt hij. De afdaling gaat een stuk sneller. De hele dag zijn we stil en onder de indruk. Die avond zien we vanaf onze kampeerplek de rots elk uur van kleur veranderen door de stand van de zon. De volgende dag gaan we verder, maar in mij, is iets voorgoed veranderd...
Zeep uit Aleppo en Marseille / Soap from Aleppo and Marseille
Nederlands / English
'La Maison du savon de Marseille' is een klein winkeltje in het hart van Corralejo. Ze verkopen er alleen maar zeep. Ik ben dol op zeep en dan met name de 100% natuurlijke zepen die handgemaakt worden. In de winkel verkopen ze echt de mooiste en lekkerste zepen. Ook de zeep uit Aleppo (Syrië), waar niet lang geleden een prachtig stuk over in de Volkskrant stond, geschreven door Marjon Bolwijn.
'La Maison de Savon de Marseille' is a small shop in the heart of Corralejo. They only sell soap. I love soap and especially the 100% natural soaps that are handmade. In the store they really sell the most beautiful and delicious soaps. Also, the soap from Aleppo (Syria), not long ago, was a beautiful piece was written by Marjon Bolwijn in The Volkskrant.
De Aleppo zeep werd meer dan 1000 jaar geleden voor het eerst vervaardigd en bevat geen chemische toevoegingen. De enige ingrediënten die in deze zeep zitten, zijn olijf- en laurierolie. De zeep wordt in blokken gegoten en voorzien van een stempel van de zeepmaker. De zeep wordt zes tot negen maanden gedroogd en krijgt een hierdoor een mooie bruine kleur. De binnenkant van de zeep heeft een diepgroene olijfkleur. De zeep heeft een subtiele geur en wordt voor vele doeleinden gebruikt en is voor iedereen geschikt. Zeker als je een gevoelige huid hebt, snel last hebt van jeuk, schilfers of eczeem, is de zeep een uitkomst.
The Aleppo soap was manufactured for more than 1000 years ago and contains no chemical additives. The only ingredients in this soap are olive and laurel oil. The soap is poured into blocks and provided with a stamp of the maker. They dry the soap for six to nine months, resulting in a beautiful brown colour. Inside the soap you will find a deep green olive colour. The soap has a subtle scent and is used for many purposes and is suitable for everyone. Especially if you have sensitive skin, itching quickly, scabs or eczema, the soap is an outcome.
De zeep uit Marseille wordt ook gemaakt volgens oud recept en hebben iets meer geur en zijn in verschillende kleuren en geuren te krijgen. Ik ben vooral gecharmeerd van het lavendelblok en neem deze mee voor mijn moeder. 'La Maison du savon de Marseille' heeft ook een website, maar mocht je ooit in Corralejo zijn, ga dan zeker even snuffelen bij dit prachtige winkeltje aan de main street.
The soap from Marseille is also made according to an old recipe. It has a little more scent and is available in different colours and smells. I am especially fond of the lavender block and take this for my mother. La Maison du Savon de Marseille' also has a website, but if you are ever in Corralejo, be sure to snuggle at this beautiful shop on the main street.
Over een paar uurtjes stappen we in het vliegtuig, terug naar het minder zonnige Nederland. Deze week is echt voorbij gevlogen, maar over een paar maanden zijn we weer terug!
In a few hours we will fly back to less sunny Holland. This week has past so quickly, but in a few months we'll be back!
IMG_1304
Lissabon / Lisbon
in Travel
Nederlands / English
Alweer een tijdje geleden zijn we naar aanleiding van de film Night train to Lisbon naar Lissabon geweest. De stad is precies zoals ik me voorstelde na het zien van deze prachtige film. De hoofdstad verheft zich boven de noordelijke oever van de Taag en strekt zich uit over zeven heuvels. Je vindt er schilderachtige, bochtige en smalle straatjes, maar ook brede winkelstraten, pleinen en fonteinen.
After we saw the film 'Night Train to Lisbon' we had to go! The city is exactly as I imagined after seeing this wonderful film. The capital rises above the north bank of the Tagus River and stretches over seven hills. You will find scenic, winding and narrow streets, but also broad avenues, squares and fountains.We boekten een art-decostijl hotel Evidencia Astoriadirect in het centrum aan de Rua Braancamp, op 50 meter van het bekende plein Praça Marquês de Pombal.We booked an Art Deco hotel Evidencia Astoria directly in the center on Rua Braancamp, 50 meters from the famous Praça Marques de Pombal.
Bélem
De wijk Belém is de meest monumentale wijk van Lissabon. Het is beroemd door de Mosteiro dos Jerónimos (Hiëremonietenklooster)
Belém is the most historic district of Lisbon. It is famous for the Jerónimos (Jerónimos monastery)
IMG_1124
Ik bleef daar foto's schieten en het was dan ook heel moeilijk om te beslissen welke ik zou plaatsen.
I couldn't stop shooting photos and it was therefore very difficult to decide which I would post.
Alfama
Alfama is de oudste wijk van Lissabon, die tussen het kasteel van São Jorge en de Taag ligt. De naam 'alfama' komt van het Arabische al hamma, wat zoiets als 'baden' of 'fonteinen' betekent. Het kasteel São Jorge behoort tot de oudste overblijfselen in de stad. De fundamenten stammen uit de 6e eeuw voor Christus. De Kelten woonden hier al, maar ook de Feniciërs, de Grieken, de Carthagen, de Romeinen, de Visigoten en de Moren.
Alfama is the oldest district of Lisbon, which lies between the São Jorge Castle and the Tagus River. The name 'Alfama' comes from the Arabic al hamma, which means something like 'bath' or 'fountains'. The São Jorge Castle is one of the oldest relics in the city. The foundations date from the 6th century BC. The Celts lived here, as well as the Phoenicians, Greeks, Carthaginians, Romans, Visigoths and Moors.
Vanaf het kasteel kun je naar beneden wandelen door de kleine, smalle kronkelige straatjes en poorten.
"Vanaf het kasteel kun je naar beneden wandelen door de kleine, smalle kronkelige straatjes en poorten.
Kleurige gevels met bont, wapperend wasgoed en vele bloempotten maken de wijk tot een idyllisch geheel.
From the castle you can walk down through the small narrow winding streets and ports. Coloured facades with laundry flapping and numerous flower pots make the neighbourhood an idyllic area.
Convento da Ordem do Carmo / Carmo Klooster
In de wijk Chiado staan de overblijfselen van het klooster en de kerk welke werden gebouwd tussen 1389 en 1423 in de doorsnee gotische stijl zoals die destijds gebruikelijk was voor Bedelorden Beide gebouwen raakten zwaar beschadigd tijdens de Aardbeving in Lissabon in 1755. De ruïnes van de gotische kerk zijn vandaag de dag het grootste nog bestaande bewijs van de aardbeving. Het gebouw is tegenwoordig een archeologisch museum en hoofdkwartier van de Guarda Republicana.
In the district Chiado are the remains of the monastery and the church which were built between 1389 and 1423 in the typical Gothic style as it was then common for Mendicant Orders Both buildings were severely damaged during the earthquake in Lisbon in 1755. The ruins of the Gothic church are today the largest remaining evidence of the earthquake. The building is now an archaeological museum and headquarters of the Guarda Republicana.
Lissabon is een van mijn favoriete steden geworden. Er is zoveel te zien en te doen, dat 3 dagen eigenlijk tekort zijn. Dan heb ik het nog niet eens gehad over het eten! Dus zoek je nog een stedentrip, Lissabon is echt een aanrader.
Lisbon has become one of my favourite cities. There is so much to see and do, that 3 days actually deficit. And I have not even talked about the food! So if you are looking for a city trip, Lisbon is highly recommended.
